De excursie naar de Monte Narba mijn in San Vito is gewijd aan avontuurliefhebbers, liefhebbers van industriële archeologie en liefhebbers van… Geheim Sardinië! Al bekend in de 18e eeuw, werd Monte Narba vanaf het midden van de 19e eeuw een van de belangrijkste depots van lood en zilver in Italië.
DE GESCHIEDENIS
Het dorp werd gebouwd in 1864 toen de mijn aan het bedrijf Lanusei werd toegewezen. Het was een waar stadje: er was een telefoon, elektriciteit, huizen voor werknemers en leidinggevenden, een ziekenhuis, een timmerwerk en een mechanische werkplaats. De gebouwen hebben aanzienlijke instortingen ondergaan, wat het moeilijk maakt om de interieurs te verkennen, vooral wat betreft Villa Madama, het prachtige paleis met drie verdiepingen waar de directeur was gehuisvest. In het gebouw dat het administratiekantoor huisvestte, is het nog steeds mogelijk om de beschilderde muren en plafonds te bewonderen, het werk van een Oostenrijkse majoor. De fresco’s dateren uit 1916 toen, tijdens de Eerste Wereldoorlog, deze plaats een contingent Oostenrijkse gevangenen herbergde. En de majoor, om de verveling te doorbreken, ontketende zijn kunst door deze paleizen te verfraaien.
Om ze vandaag, bijna een eeuw later, te zien, is bijzonder indrukwekkend, vooral gezien de context van totale verlating en verval. Ondanks tientallen jaren van blootstelling aan de elementen behouden ze nog steeds levendige kleuren en zou men kunnen zeggen dat ze net zijn gemaakt. In het laatste deel van de 19e eeuw, als gevolg van de uitputting van aders en de concurrentie van andere zilvermijnen, kwam de mijn in een crisis terecht. Sommige mijnschachten werden gesloten, maar de zoektocht ging door in de hoop nieuwe aders te ontdekken. Later ging de mijn van het ene bedrijf over naar het andere, hoewel zijn einde waarschijnlijk kwam voordat de nieuwe eeuw begon.
In 1935 werd de concessie ingetrokken. Vanaf dat moment werd het definitief verlaten. In het dorp werd een landbouwbedrijf opgericht, en misschien is het laatste testament uit die periode een volledig verroeste tractor, gedeeltelijk bedekt met puin, gevonden in wat ooit de werkplaats van de mijn was. We hopen dat lokale autoriteiten en relevante organisaties zich ontfermen over dit juweel van industriële archeologie, ondergedompeld in een context van wilde mediterrane vegetatie. Ondanks zijn verval straalt de locatie een glorieuze en charmante mijnbouwgeschiedenis uit.
WAAR IS HET GELEGEN
Ongeveer 30 km van Tiliguerta Glamping & Camping Village, in de richting van Tortolì, neemt men de afslag bij San Vito en vervolgt richting Muravera. Kort na de brug (aangegeven door een bord), slaat men rechtsaf en rijdt men een paar kilometer door, vervolgens slaat men linksaf en steekt men een dam over, volgend een onverharde weg die rechtstreeks naar de mijn leidt.
GESCHIKT VOOR…
Volwassenen die aangetrokken worden door de charme van industriële archeologie, zich ervan bewust dat ze niet zonder gids kunnen rondlopen, omdat de gebouwen niet zijn beveiligd en instortingen vaak voorkomen. Historische bron: www.sardegnaabbandonata.it